زندگى و انديشه ماهاتير محمد

سوغات مالزى

ماهاتير محمد يكبار پس از آنكه مهمان شهر اصفهان بود گفت: «اگر مديريت جاذبه هاى توريستى استان اصفهان در اختيار مالزى قرار گيرد، سالانه برابر با ارز آورى نفت براى ايران سودآور خواهد بود.»

ماهاتير محمد در ايران به دانشگاه ها رفت، در سالن هاى كنفرانس بسيارى بر صدر نشست، به صدا و سيما رفت و به پاى بحثهاى فرهنگى و تاريخ مسلمانان و.‎/‎/ نشست با اين حال اين مرد اقتصاد و سياستهاى توسعه به يكى از جاهايى كه نتوانست برود، بخش خصوصى و از جمله اتاق بازرگانى بود.

در حقيقت اگرچه نشان زرين براى معمار اقتصاد مدرن مالزى براى ما نيز افتخار آميز است اما يادآورى اين گلايه بخش خصوصى بد نيست كه اى كاش اين فرصت هم دست مى داد كه رمزوراز رشد سريع اقتصادى كشورش را توضيح بدهد و از اين سفر و چه بسا امثال آن به عنوان يك تور آموزشى استفاده كنيم.

مالزيايى ها لقب Bapa Pemodenan پدر مدرنيزه (مالزى) را به ماهاتير محمد داده اند.اگرچه دوران نخست وزيرى او يكى از طولانى ترين دوره هاى تصدى سياسى بوده است اما هنگامى كه او پس از ۲۲ سال دفتر كارى خود را ترك مى كرد فقر درمالزى از ۵۰ در صد به ۷ در صد رسيده بود. مالزى به جرگه ببرهاى آسيا پيوست. اشتغال در مالزى در حدى بهبود يافت كه خود ميزبان نيروى كار آسياى شرقى و جنوبى شد.

با اين حال اينكه ما چه لقبى به مهمان خود داده باشيم، چه توشه اى از اين رهگذر چيده باشيم و تا چه حد به او به ديده غنيمتى براى روشن كردن راهمان نگريسته باشيم، آن چيزى است كه سفر معمار توسعه مالزى را براى ما ارزشمند مى سازد.

اينك مهمان ما رفته است و جشن ها، تحسين ها، گردهمايى ها و مهمانى ها تمام شده است. به حتم داستان توسعه فراتر از افراد است با اين حال آنچه بيش از هر چيز در تمركز بر شخصيت هاى پيروز بدان نيازمنديم نگاهى عملگرا و راهبردى به رهاورد آنان براى راهيابى در نسخه بومى توسعه كشورمان است.اينكه او كيست شايد چندان مهم نباشد، اگر بدانيم او چه كرده است.

ماهاتير محمد يكى از ۹ فرزند يك مهاجردو رگه هندى به مالزى و يك مادر مالايايى بود او بعدها پزشك شد و به مدت ۵ سال در زادگاه خود به مداواى بيماران پرداخت. همسرش همكلاسى دانشگاه پزشكى بود.۳پسر او در تجارت و سياست در مالزى فعاليت دارند و يكى از دو دخترش مارينا نويسنده و فعال در زمينه بيمارى ايدز است.

سياست اقتصادى ماهاتير يكى از قابل بحث ترين جنبه هاى زندگى سياسى او به شمار مى رود.دورانى كه حاصل آن تمركز بر تكنولوژى هاى برتر، صنايع، تجارت و تكنولوژى ارتباطات بوده است.بناى اصلى اين برنامه ها بر همكارى ملى گذاشته شد.

يكى از پروژه هاى مورد علاقه او «پروژا استيل» بود كه در حقيقت تلاش او براى الگو گرفتن از ژاپن و كره شمالى است.حاصل آن كارخانه ماشين سازى پروتون و خدمات تلويزيون ماهواره اى «آسترو» بود.رشد اقتصادى مالزى در بين سالهاى ۱۹۸۸ و ۱۹۹۷ بيشتر از ۱۰ در صد بود. آن زمان استانداردهاى زندگى تا ۲۰ برابر رشد كرد و درصد فقر، بيسوادى، مرگ و مير نوزادان و ديگر شاخص هاى اجتماعى در حد كشورهاى پيشرفته رشد كرد.

پروژه هاى ملى كه او در اين سالها انجام داد «تندراه شمال- جنوب»، «كريدور ابر رسانه اى»، فرودگاه بين المللى كوالالامپور و شمار بسيارى از پروژه هاى بزرگ صنعتى و عمرانى است. سيستم آموزشى يكى ديگر از نقاط بنيادى در برنامه حركت مالزى به جلو بود. با اين حال ماهاتير هم چون بسيارى ديگر از مديران اقتصادى و سياسى از انتقادات چه اقتصادى و چه سياسى در جامعه مالزى دور نبوده است. اما آنچه در وراى طيف نقاط مثبت يا ضعف در فعاليت او مهم است جهش اقتصادى مالزى از يك كشور فقير و درمانده تازه از زير يوغ استعمار درآمده با درصد بالاى بيكارى، است.

در يك بيان ارمغان ماهاتير به مردم مالزى رفاه و آسايش بود.مالزى هم اينك به يكى از قطبهاى مهم گردشگرى و همچنين تحصيل دانشجويان خارجى درآمده است.

ماهاتير محمد در يك سخنرانى گفته است: «ما به جاى استراتژى جايگزينى واردات، استراتژى توسعه صادرات را پى گرفتيم و اجازه داديم خارجى ها با تكنولوژى خود، كشور ما را صنعتى كنند. در حالى كه اگر خودمان مى خواستيم هر يك از اين تكنولوژى ها را بسازيم، ۳۰ تا ۴۰ سال طول مى كشيد.»

اگرچه نبايد از ياد برد كارى كه ماهاتير انجام داد، كار بزرگى بود، اما نه آن قدر بزرگ كه از پس معمولى ترين آدم ها برنيايد. تنها كارى كه وى انجام داد، اين بود كه در يك كلام به علم اقتصاد، اعتماد كرد.«ماهاتير» مسلمانى معتقد و يك ملى گراى تمام عيار است و به صراحت در سياست خارجى با غرب شهرت دارد.

ماهاتير در مورد جهانى شدن با نگاهى به گذشته بر اين باور است كه بايد از تجربه هايى كه در اين مورد وجود دارد استفاده كرد: «درس هايى كه بايد از تاريخ مردم مسلمان و امپراتورى اسلا مى آموخته شوند، بسيارند. در حقيقت اولين درس، اهتمام به امر برادرى اسلا مى است كه مورد سفارش اسلا م بوده و بدون آن موفقيت و بقا امكان پذير نيست. به راستى ما مسلمانان بيش از هر چيز نيازمند مطالعه و دانش پژوهى هستيم و اين اولين كلا مى است كه به حضرت رسول(ص) ابلا غ شد. همان طور كه مى دانيم دانش پژوهان مسلمان در آن زمان نوشته هاى يونانيان و ساير دانش پژوهان عصر قديم را مطالعه مى كردند، ولى از آنجا كه از دستورات اسلا م پيروى مى نمودند از دانش و مهارت خود در هدايت جنگ و صلح بهره مى گرفتند و در انتشار آموزه ها و تعاليم اسلا م و گسترش قلمروى آن موفق بودند.

روشن است كه عده اى از مسلمانان به منظور تحصيل دانش مجبور به مهاجرت مى شوند، كه اين امر موجب مى شود تا ديگران از استعدادها و توانايى هاى مردم ما بهره مند شده و پيشرفت كنند. به همين دليل قادر به توسعه كشورهاى خود نيستيم. ما توانايى صنعتى شدن را نداريم. حتى نمى توانيم با كشورهاى تازه توسعه يافته رقابت كنيم و حتى در استخراج منابع طبيعى مان وابسته به ديگرانيم.

هر روز ما براى كسب حسنه و ثواب در دو دنيا نيايش مى كنيم. ما فقط براى كسب حسنه در جهان آخرت عبادت نمى كنيم. خداوند اين دنيا را تنها براى كافران نيافريده است. اين دنيا آفريده نشده كه مؤمنان دچار پسامدگى شده، خوار گرديده و مورد ظلم و ستم قرار بگيرند. اين دنيا متعلق به ما نيز هست، ثواب و حسنه براى ما در اين دنيا نبايد كمتر از آن دنيا باشد. گرچه جهان آخرت جاودان است، اما ما بايد براى اين دنيا تلا ش كنيم. ما در آغاز عصر اطلا عات هستيم. ما در ابتداى جهانى شدن هستيم. زمان طولا نى را از اين دو پشت سر نگذاشته ايم. اگر بخواهيم مى توانيم آن را به دست آوريم اما اگر تعلل كنيم، دوباره بسيار عقب خواهيم افتاد.

همه ما مسلمانان خوبى هستيم ولى اين انتظار زيادى است كه به يكباره متحد شويم و يا يكديگر را به عنوان برادر بنگريم، (گرچه تمامى آموزه هاى دينى ما تأكيد زيادى بر امر برادرى در اسلام دارند.) اما حداقل همه مى توانيم از خطر بزرگى كه در يك دنياى بدون مرز با آن مواجه خواهيم شد، بترسيم و شكاف هاى بين خود و ميان كشورهاى اسلا مى را كم كنيم.»

اين درست است كه ماهاتير بيش از هر چيز مرد ايده هاى كاربردى و سازنده بود.قدرتى كه مى توان با آن كارهاى بزرگ انجام داد. او مى گويد: «اگر قدرت اقتصادى داشته باشيد، دولت شما قدرت دارد از كشور دفاع كند چرا كه ازتجارت و كارآفرينى قدرت حاصل مى شود و مى تواند جهت دفاع هم بكار گرفته شود. ما نتوانستيم كشور صنعتى شويم چون مستعمره بوديم. بعدها «در كنار هم» در رقابت شركت كرديم.ما كشورى فقير با درآمد سرانه ۳۰۰ دلار بوديم كه با حفظ«ثبات سياسى»، توليد ناخالص خود را از ۱۲ ميليارد دلار به ۲۳۰ ميليارد دلار رسانديم. ما مى توانيم در مالزى فقط به فكر شكست همسايه ابرقدرتى مثل چين و همواره درحال جنگ باشيم، اما ما به خود مى گوييم: بهتر است از يك كيك كه درحال ترقى و رشد است، لقمه اى اندازه خود برداريم نه كل كيك را كه در خوردنش بمانيم.»

ماهاتير محمد همچنان در بنياد صلح خويش به نام perdana بر ضرورت تجهيز مسلمانان به سلاح علم پاى مى فشارد.

ماهاتير محمد بارها به ايران آمده است و با بسيارى از انديشمندان و مردان سياسى ايران آشنايى دارد. او باز هم به ايران آمد و بسيار از او گفتند و شنيديم.

هنگامى كه در يك ميزگرد سه نفره در شبكه چهارحضور داشت در ميان تمام بحثهاى انتزاعى مهمانان برنامه سكوت كرد يا به لبخندى كفايت كرد اما هنگامى كه سخن از كشورش مالزى به ميان آمد به سراغ نكات كليدى توسعه رفت واز آنچه گفت كه در آموزش و پرورش ودر مورد اصل زبان ارتباطى جهانى در سر داشته و همان را در سيستم آموزشى مالزى پياده كرده است.

منبع: ایران

دوستان گلم هنر نهم را از نظر علمی و فنی واصول و نحوه ارائه مطلب چگونه ارزیابی می کنید؟؟ خوشحال می شیم نظراتتون رو درمورد مدیریت مطالب بیان کنید. بی شک پیشنهادات شما خوانندی عزیز مورد استفاده ما در ارائه مطالب بعدی خواهد بود و لذا پیشا پیش از انتقادات و پیشنهاد های (نظرات) شما عزیزان تشکر می کنیم. محمد فاضل شوکتی

نظرات شما عزیزان: